Sociale isolatie

Hoe is het als je speciale kind in regressie gaat? Even terug naar af. Terug naar jonger...

Ik vermoed dat Floran momenteel met tal van dingen worstelt, die hij zowel cognitief als emotioneel niet geplaatst kan krijgen.

Waarom heb ik een beperking?
Wat voel ik?
Wat voelen de anderen?
Wat vertellen ze allemaal?
Waarom mag je niet vloeken?
Waarom moet ik vaker naar het ziekenhuis of naar de dokter?..
En vooral... waarom moeten mama, papa en zus dat niet?

Floran heeft dus een terugval omdat zijn hoofd te vol negatieve ervaringen en gevoelens zit die hij niet kan plaatsen, en wat we ook uit de kast halen, niets helpt.

We proberen leuke dingen met hem te doen, spelletjes spelen, gamen, samen koken. De meeste dingen lopen echter minder goed af. Er zal altijd wel iets zijn dat we onwetend verkeerd doen of zeggen, waardoor hij getriggerd wordt.

Met ons vieren als gezin een uitstapje doen lukt zelden. Het loopt haast altijd af met een boze Floran, twee zenuwachtige ouders en een bezorgd zusje. Wat is het alternatief? Enkel 1 op 1 uitstapjes of spelletjes. Als een van ons twee met Floran weggaat en heel, maar dan ook héél voorzichtig is, lukt het wel. De andere partner blijft dat thuis met zus. Of omgekeerd. Een partner gaat weg met zus (Floran vraagt dat ook letterlijk) en de andere blijft thuis met Floran. Dat laatste gaat zelfs heel goed.

Af en toe zetten we toch door en gaan we samen iets eten of drinken. Altijd op dezelfde plaats. Zo veroorzaken we zo weinig mogelijk stress door verandering. Ook dat is moeilijk. Hij roept vaak luid of staat vaak op. Als we dan zeggen dat hij moet gaan zitten of stiller moet zijn, gaat hij express het tegenovergestelde doen. Wil hij een extra drankje of chipje en we zeggen nee....

Hij wil graag onmiddellijk wat hij in zijn hoofd heeft. Het moeilijke is.. wij weten niet wat hij in zijn hoofd heeft. En misschien... weet hij het zelf ook niet maar zit hij gewoon met dat prangende gevoel dat hij iets wil.. maar wat? Maar zelfs als hij niet weet wat hij wil op dat moment, dan nog wil hij dat wat hij niet weet onmiddellijk. Gemakkelijk toch?

Op school is hij Dr Jeckyll, thuis is hij Mr Hyde. Twee personen in een hoofdje.

Ga als gezin maar eens samen weg als Mr Hyde aanwezig is. Mr Hyde kan in het openbaar roepen, speekselen, slaan, tot in het oneindige luid zeuren en ons beledigen (waarbij ik vermoed dat hij niet eens weet wat die woorden allemaal betekenen).

Wij doen dus als gezin haast niets meer. Wij splitsen ons op als we een uitstap doen ofwel blijft iemand van ons thuis met Mr Hyde, waar hij dan plots weer een glimp van zijn ware, kwetsbare ik kan laten zien.

Samen.. wat is dat weer?