De kortzichtigheid van sommige mensen

Toen ik gisteren een stapje in de wereld zette met Floran en wij gezellig op de drukke Demerstraat in Hasselt kuierden, trapte er een man bewust op mijn hielen.

Toen ik naar hem keek, zei hij dat we sneller moesten gaan en dat we 'taffelaars' waren.

Ik zei tegen hem dat Floran niet sneller kan omdat hij een beperking had.

Hij zei dat we express trager waren en dat we dan nog sneller konden en niet zo moesten taffelen.

Ik dacht even dat ik niet wist wat ik hoorde. Allerlei gevoelens borrelden in mij op en uit pure onmacht zei ik dat hij dom was (stoer Uschi, heel stoer).  De man en zijn bijbehorend gezin wandelden gewoon snel door. Daarna werd ik overmand door verdriet. Gelukkig kwamen Floran en ik heel wat bekenden tegen en erover praten heeft mij geholpen.

Floran heeft er echter lang mee gezeten. Het is namelijk al de derde keer dat ons zoiets overkomt.

Eerst reed in de Delhaize een man met zijn kar bewust tegen Floran zijn benen, omdat hij door wilde en Floran hem in de weg stond.

De tweede keer liep een man achter ons toen we de deur uitgingen in de Delhaize en zei dat we sneller moesten zijn en nu dit.

Floran zei tegen mij dat hij het niet kon loslaten, het bleef in zijn hoofd rondspoken. Hij vroeg of mensen tegen mij ook al zo gedaan hadden en ik beaamde van wel.

Niet alle mensen op de wereld zijn begripvol. Hun gedrag wordt gevoed door hun frustraties, veroorzaakt door angst en gejaag. Even stilstaan en kijken wat er nu eigenlijk aan de hand is, is er niet altijd bij.

Gelukkig komen wij op ons pad ook liefdevolle mensen tegen, die Floran benaderen met een stralende glimlach en die de tijd nemen om een gezellig babbeltje met hem slaan.

Oef, alles is nog niet om zeep.