donderdag 8 maart 2012

Esther

Net een fotosessie met Esther achter de rug. Esther is een meisje van +/- 20 jaar die op kot (jawel) zit in Leuven!
Wat ze daar juist studeert heb ik nog niet gevraagd. Ik heb foto's van haar genomen maar we hebben nog niet echt veel met elkaar komen spreken. Dat zal wel nog komen. Ik ben ook erg benieuwd naar een uitgebreider gesprek met haar ouders, die dan weer meer over de therapieën, operaties en dergelijke kunnen uitweiden.

Ester zit in een rolstoel. Haar benen werken niet mee en haar romp is onstabiel. Ze heeft ook een klein beetje moeite met het uitspreken van de "s" als ik het juist gehoord heb.
Esther maakte op een gegeven moment zelf de keuze geen orthesen en knietstrekkers meer te dragen omdat het heel erg pijn deed. Ze had ook veel last van drukplekken.

Esther heeft haar kleuterschool op Sint-Gerardus doorgebracht, maar is van daaruit overgegaan naar een gewone lagere school omdat ze er niet genoeg leerde en niet genoeg prikkels kreeg. Haar hele lagere school heeft ze met succes en plezier in Hasselt op de Toverfluit doorgebracht. Daarna ging ze over naar het Lyceum. Dat was minder. Daar werd ze namelijk zwaar gepest. Ikzelf ben altijd erg veel gepest geweest, vanaf de eerste dag in het eerste studiejaar tot later in de middelbare school. Wat moet het dan niet zijn als je ook nog eens een beperking hebt, en je jezelf niet op de zelfde manier kan verdedigen? Mensen zijn soms onrechtvaardig, vooral jongeren, omdat ze er nog geen benul van hebben van wat het echte leven inhoudt en omdat hun empathie nog niet voldoende ontwikkeld is.

Nu zit ze dus in Leuven op kot. Ze heeft een speciaal traject omwille van het feit dat ze een beetje trager is in vergelijking met jongeren zonder CP, maar ze doet het toch maar, en ze doet het goed! Ze zit samen met een aantal medestudenten die haar bijstaan in haar noden. Is dat niet knap van hen? Dat noem ik nu eens altruïsme van de bovenste plank.

Daarenboven komt nog dat Esther op het SASK in Hasselt TONEEL volgt! Ik viel bijna achterover. Ze stond me toe om foto's van haar te nemen terwijl ze een stuk aan het oefenen was.

Wat ik zo geweldig vind aan Esther is dat ik zie dat het haar allemaal veel meer moeite kost dan de doorsnee mens. Het kost haar meer moeite om te studeren, het kost haar meer moeite om dingen vanbuiten te leren en voor te dragen, het kost haar meer moeite om de uitgesproken mimiek uit te beelden omdat haar lichaam niet mee werkt en potverdikke: ZE GAAT ERVOOR. Wat een wilskracht.

Photobucket
Esther, ze gaat ervoor. Ze staat er. Een kranige jongedame om U tegen te zeggen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten