Kleine anekdote

Gisteren kuierden wij oudjes rond op de kinderboerderij terwijl ons jonge kroost op hun fiets rondfietste.

Op een gegeven moment liep er een vriendelijke, joggende vrouw voorbij.

Iets later maakte ze een demi-tour en liep terug naar ons toe. We dachten dat we iets verloren waren ofzo, maar neen. 

Ze excuseerde zich uitvoerig en zei dat ze een zoon van 22 had die waarschijnlijk dezelfde aandoening als Flo had. Ze zei dat hij diplegie had en tal van ziekenhuisbezoeken en therapieën achter de rug had. Floran deed haar heel sterk aan haar zoon denken. Ze zei dat het met momenten heel zwaar is en uitzichtsloos lijkt, maar dat haar zoon intussen op de universiteit zat en dat het met hem goedgekomen was. 

Ze wilde ons gewoon even een hart onder de riem steken.

LIEF TOCH????