Botten keren

Een paar dagen geleden kreeg ik telefoon van An, de mama van Lars.
Intussen zijn we al betrekkelijk close geworden dus zo nu en dan wordt er tussen ons hevig gebeld.

Zoals ik eerder al vermeld had staat Lars op de lijst voor een SDR-operatie. Floran zou er ook op komen te staan.
Last minute waren enkele dokters het oneens of dit nu al het juiste moment is voor de operatie en uiteindelijk is men tot de conclusie gekomen dat het nog wat uitgesteld moet worden.
Wat men nu gaat doen, is eerst een 'bottenkering'. Een KERING van de BOTTEN. Wees nu eens allemaal eerlijk. Hoe goed het ook moge zijn voor de evolutie van de groei en dergelijke: klinkt dat nu niet afgrijselijk? Mijn haren gaan al omhoog staan bij de gedachte eraan. Oh ja, en het is niet uitsluitend botten keren, enkele van die dingen moeten ook nog eerst gebroken worden.

Na dit gedoe zal Lars drie weken in het ziekenhuis verblijven, dan mag ie een week naar huis en dan moet hij weer verdere acht weken revalideren in Pellenberg.

En de SDR? Die wordt waarschijnlijk later gescheduled.

Jaja, het is allemaal voor het grotere goed, dat weten wij mama's en papa's allemaal. Wij staan er ook achter, anders deden we het niet. Maar toch knelt het schoentje.

Wij grote mensen kunnen nog een puntje zuigen aan hun (onvermijdelijke) courage, hun doorzettingsvermogen, hun humor en hun schoonheid. Deze kinderen trotseren de zwaarste pijnen en glimlachen een moment later. Ze kennen geen zelfmedelijden, zoals wij. Kinderen zijn zo onmetelijk geweldig in hun hele zijn!

Ook Floran staat waarschijnlijk nog een hele resem aan operaties te wachten. Ik zie gewoon al aan zijn wandelen dat zijn heupjes niet ok zijn. Maar ik duw het voor me uit, ik negeer wat ik zie en ga gewoon verder met mijn leventje.
Mijn toevlucht zoek ik in mijn studies. Ik begraaf me onder bergen werk.. en het werkt. Ik denk er niet meer aan, ik slaag erin te vergeten. Tot de dag gaat komen natuurlijk, net zoals deze dag voor Lars steeds dichterbij komt.

Lars jongen, ik wens je alle sterkte van de wereld, net zoals je ouders.

We all can run, but we cannot hide..