Tijdens de daaropvolgende pauze begon Floran's gedrag zoals steeds helemaal te veranderen. Een sessie van 1,5h luistertherapie is voor Floran immens vermoeiend. Terwijl we alles uit de kast halen om hem bezig te houden (Mens erger je niet, Uno..) moet ik ook enorm mijn best doen om hem proberen zo rustig mogelijk te houden - en mezelf ook. Hij roept ontzettend luid, gibbert, vertelt de reinste waanzin, gooit met spullen, speelt vals en pest. En het toppunt.. hij doet het niet eens expres. Zodra de koptelefoon op zijn hoofdje gaat schieten de axonen van zijn neuronen alle kanten op. Ze lijken volgens mij op een bolletje wol dat helemaal in de knoop zit.
Betekent het dat zijn synapsen nieuwe en betere verbindingen aan gaan? Vermoedelijk wel. Ik zie alleszins dat het stoomt in zijn hersenpan!
Nog twee sessies te gaan vandaag. En dan nog 4 dagen van dat. Hold your horses mommy!
--> En het feit dat ik elke pauze met 4 kinderen met ADHD en eentje met een ontploffende hersenpan in een minuscule ruimte zit maakt het er niet gemakkelijker op.
hé Uschi, jij bent een suppermam! Geef dat kereltje van je een dikke knuffel van Anneke en als hij wil decibellen mag dat gerust een keertje bij mij, we doen dat samen super :)
BeantwoordenVerwijderenAnneke van zijn school?
BeantwoordenVerwijderenDat zal ik doen. Ik weet het ik weet het, 112 decibel!!!
Anneke blij met jullie
BeantwoordenVerwijderen