Botoxinfiltratie onderbenen Floran

Vandaag kreeg ik de geweldige opportuniteit Floran's botoxinfiltratie bij te wonen in Pellenberg.

Alle andere keren had ik afgehaakt, maar ditmaal zou ik doorzetten en effectief mee binnen gaan.

Dokter Verhaegen zei dat het misschien niet slecht zou zijn even de operatiekamer te verlaten terwijl de intubatie via de keel zou geplaatst worden en ik heb haar raad gewillig opgevolgd.
Ook zou Floran even een pijnstiller langs 'achter' toegediend krijgen en dat moest niet zo noodzakelijk op de foto.

Ik ging dus even mee om Floran bij te staan terwijl hij met gas bedwelmd werd en verliet vervolgens de operatiekamer.

Na een 10-tal minuten kwamen ze me terug halen en werd er aan het echte werk begonnen.

Floran's bovenlichaam was afgeschermd met een doek. Dat maakte het voor mij al veel gemakkelijker om me te distantiëren. Daarenboven was ik er als 'fotograaf' en dat wees zich gemakkelijker uit dan ik oorspronkelijk gedacht had. Ik kon me letterlijk en figuurlijk achter mijn fototoestel verstoppen en puur objectief registreren wat er gebeurde.

Dr Verhaegen was ongelofelijk attent en praatte voortdurend met me, waardoor ik me nog eens extra van mijn gevoelens kon losmaken.

Door deze fotoreportage te doen heb ik zoveel bijgeleerd. Daarenboven komt ook nog eens dat ik nu gezien heb dat de ingreep op zich niet zo griezelig is als ik dacht.

Men voelt op diverse plaatsen aan de (slecht werkende) spieren, prikt er een minuscule naald in, beweegt het been om te kijken of het naaldje wel degelijk in de juiste spier zit, steekt er dan een klein, smal spuitje op en injecteert de vloeistof in de spier. Klaar!

Echt, meer is er niet aan.

Uiteraard banaliseer ik het hier wel een beetje, maar de reden waarom de kinderen onder narcose gebracht worden is omdat het misschien wel mogelijk zou zijn om een injectie zo te geven, een 10-tal injecties echter is een andere zaak. Zeker in het abdomen zou het amper mogelijk zijn. De spier zou zich te fel opspannen, net zoals bij ons volwassenen trouwens.

Bij grotere kinderen is het soms wel mogelijk om een botox-injectie zonder anesthesie toe te dienen, zeker als het maar om 1 injectie op 1 plaats gaat, zoals bijvoorbeeld in het onderbeen.

Al bij al ben ik erg tevreden dat ik eindelijk de knoop heb doorgehakt en een dergelijke 'operatie' heb bijgewoond. Het heeft mij een andere kijk op botox-infiltraties gegeven, een meer realistische en minder angstige kijk.

Misschien dat ik volgende keer vraag of ze de restanten op mij gebruiken in de plaats van weg te gooien. Een paar rimpels minder zou leuk zijn ;p